Çok ciddi bir iddia olabilir ama bence çağımızın en önemli hastalığı , hoşgörüsüzlüktür yani diğer bir şekilde ifade edecek olursak ; empati kurmamak ve karşısındakinin inanışlarına , düşüncelerine değer vermemektir.
Peki nedir bu hoşgörü ve hoşgörüsüzlük!
Mesela inanışlarımız ya da inanmayışlarımız;
Diyelim ki çok inançlısın ya da inançsız , çok dindarsın ya da ateist , bu kimi ilgilendirir ?
-Kişiyi ve inandığı şeyi ya da inanmadığı şeyi!
Çok fazla ibadet edebilirsin ya da hiç bir şey yapmayabilirsin bunun sorgulayıcısı kimdir?
-Eğer ki inanıyorsa Allah'dır (ya da inandığı başka şeydir) , eğer inanmıyorsa zaten öyle bir kaygısı yoktur.
O zaman , sana sorgulamak ve yargılamak düşmezken, yargılamak ve sorgulamaktan ziyade hoşgörüyle yaklaşmaktan başka insani bir seçeneğin var mı ?
HAYIR
Mesela kıyafet tercihlerimiz;
İster açık giyin ister kapalı, bunun senden başkasını ilgilendiren tarafı var mı ?
HAYIR
Peki ; bu açık giyinenin kapalı giyinene ya da kapalı giyinenin açık giyinene saygı göstermekten başka yapması beklenen ekstra bir şey var mı ?
HAYIR
O zaman ; ne yapmak lazım insanların kıyafetleriyle onları yargılamamak, tercihlerine saygı duymak. Saygı duymaktan başka insani bir seçeneğimiz var mı ?
HAYIR
Yemek kültürlerimiz , konuşmalarımız , toplumdaki davranışlarımız vb....artırabileceğimiz onca şey var , bunlar eğer ki toplumsal düzeni bozmayacak düzeyde ise ve farklılık sadece inanıştan veya kültürden kaynaklı ise HOŞGÖRÜ bu farklılıkları ortadan kaldırmakta en önemli silahtır.
"Farklılık zenginliktir , evrensel düşünmek gerekliliktir" derken ; kendinden olmayanı ötekileştiren zihniyetlerin varlığı bu söylemlerdeki acizliğin en temel göstergesidir....
Sen türksün , sen de kürt ; sen alevisin sen de sunni ; sen ermenisin , sen de azeri ; sen muhafazakarsın sen de ateist, sen velhasıl kelam her türlü haltsın, sen de başka türlü bir haltsın.... eeee nerede hoşgörü nerede evrensellik ? nerede anlayış? diye soramadan edemiyor insan !
Temelde olması gereken şey şudur; sen insansın, sen de insansın.... senin duyguların var senin de duyguların var... sen bireysin sen de bireysin ; sen annesin sen de annesin ; sen babasın sen de babasın...senleri yazarken" kıyaslamamak ötekileştirmemek için SEN bu isen BEN bu dememeye gayret ettim." Çünkü ayrıştırmayı ve ötekileştirmeyi sen ile ben yapmıyoruz , birileri ayrıştırıyor bölüştürüyor sonra da yaptığını seyredip nemalanıyor... O nedenle uzun lafın kısası , sen ve ben farklıyız belki; ama seni sen yapanla beni ben yapan şeyler "senle- beni" muhtemelen BİZ yapıyordur... Biz olmak için hoşgörüye ihtiyacımız var. Hoşgörüsüzlük herkesin harcıdır , mühim olan herkesin harcı olmayanla hemhal olmaktır...
Sevgiyle kalın
Hoşgörüyle kalın :)
Peki nedir bu hoşgörü ve hoşgörüsüzlük!
Mesela inanışlarımız ya da inanmayışlarımız;
Diyelim ki çok inançlısın ya da inançsız , çok dindarsın ya da ateist , bu kimi ilgilendirir ?
-Kişiyi ve inandığı şeyi ya da inanmadığı şeyi!
Çok fazla ibadet edebilirsin ya da hiç bir şey yapmayabilirsin bunun sorgulayıcısı kimdir?
-Eğer ki inanıyorsa Allah'dır (ya da inandığı başka şeydir) , eğer inanmıyorsa zaten öyle bir kaygısı yoktur.
O zaman , sana sorgulamak ve yargılamak düşmezken, yargılamak ve sorgulamaktan ziyade hoşgörüyle yaklaşmaktan başka insani bir seçeneğin var mı ?
HAYIR
Mesela kıyafet tercihlerimiz;
İster açık giyin ister kapalı, bunun senden başkasını ilgilendiren tarafı var mı ?
HAYIR
Peki ; bu açık giyinenin kapalı giyinene ya da kapalı giyinenin açık giyinene saygı göstermekten başka yapması beklenen ekstra bir şey var mı ?
HAYIR
O zaman ; ne yapmak lazım insanların kıyafetleriyle onları yargılamamak, tercihlerine saygı duymak. Saygı duymaktan başka insani bir seçeneğimiz var mı ?
HAYIR
Yemek kültürlerimiz , konuşmalarımız , toplumdaki davranışlarımız vb....artırabileceğimiz onca şey var , bunlar eğer ki toplumsal düzeni bozmayacak düzeyde ise ve farklılık sadece inanıştan veya kültürden kaynaklı ise HOŞGÖRÜ bu farklılıkları ortadan kaldırmakta en önemli silahtır.
"Farklılık zenginliktir , evrensel düşünmek gerekliliktir" derken ; kendinden olmayanı ötekileştiren zihniyetlerin varlığı bu söylemlerdeki acizliğin en temel göstergesidir....
Sen türksün , sen de kürt ; sen alevisin sen de sunni ; sen ermenisin , sen de azeri ; sen muhafazakarsın sen de ateist, sen velhasıl kelam her türlü haltsın, sen de başka türlü bir haltsın.... eeee nerede hoşgörü nerede evrensellik ? nerede anlayış? diye soramadan edemiyor insan !
Temelde olması gereken şey şudur; sen insansın, sen de insansın.... senin duyguların var senin de duyguların var... sen bireysin sen de bireysin ; sen annesin sen de annesin ; sen babasın sen de babasın...senleri yazarken" kıyaslamamak ötekileştirmemek için SEN bu isen BEN bu dememeye gayret ettim." Çünkü ayrıştırmayı ve ötekileştirmeyi sen ile ben yapmıyoruz , birileri ayrıştırıyor bölüştürüyor sonra da yaptığını seyredip nemalanıyor... O nedenle uzun lafın kısası , sen ve ben farklıyız belki; ama seni sen yapanla beni ben yapan şeyler "senle- beni" muhtemelen BİZ yapıyordur... Biz olmak için hoşgörüye ihtiyacımız var. Hoşgörüsüzlük herkesin harcıdır , mühim olan herkesin harcı olmayanla hemhal olmaktır...
Sevgiyle kalın
Hoşgörüyle kalın :)