Doç. Dr. Osman GEYİK - Dicle Üniversitesi

Toplum olarak daha mı duyarsızlaştık ya da eskiden beri duyarsızlık düzeyimiz aynı seviyede miydi ? bu hususları merak ediyorum. Bu duyarsızlıklardan ; toplu taşıma araçlarındaki yozlaşma, duyarsızlık ve kadına şiddet konusunda artan duyarsızlığımıza dikkat çekmek istiyorum Yıllar önce belki hayata bakışımdan ötürü- yaşım itibariyle- ya da , farkındalığımın artmasından mıdır bilmiyorum , son yıllarda özellikle toplumsal olarak duyarsızlaştıgımızı düşünüyorum ve bu duyarsızlığın çok daha kötü boyutlara ulaşacağından endişe ediyorum... Toplumsal olarak genel olarak duyarsızlaştığımıza özellikle inandığım konulara,  aklıma gelen bazı örneklerle değinmek istiyorum. Toplu taşıma araçlarındaki duyarsızlık ve özel hayata saygıszlıklara küçük bir kaç örnek; Özellikle büyük kentlerde yaşayan insanların gün içerisinde aşırı şekilde yorulabileceklerini göz önünde bulnduracak olursak ,toplu taşıma araçlarına yaşlı insanlara yer vermeme konusunda -çok katılmasam da - anlayış gösterilebilir

Blog'umda genellikle hayata dair konulara  , şiirlere ve düz yazılara yer veriyordum. Ancak akademik personel olmak isteyen  genç arkadaşlarımdan gelen talepler doğrultusunda bu konuya da yer verme gereği duydum. Ara ara bu tür konular hakkında da paylaşımlar yaparak , zihninizde yer alan soru işaretlerini ortadan kaldırmaya çalışacağım. İyi okumalar. İstifade etmeniz temennisiyle :)   ÖYP'nin kaldırılmasının ardından , CARİ USUL ALIMLARIN nasıl gerçekleştirildiğine ilişkin temel bilgileri paylaşmak istiyorum. Bu sistem Arş.Gör alımında başvurulan en eski sistemdir ve halen devam etmektedir. Peki bu sistemin adı nedir ? nasıl alım yapılır ? Şartlar nelerdi r ? ilanlar nereden duyurulur? Bu sistemin adı "CARİ USUL ALIMDIR" Alım nasıl yapılır ve Şartlar nelerdir ? Cari  usul için belirlenen programa; başvuruda bulunan adayların %60 Ales ve % 40 dil puanına göre bir sıralama yapılır ; kadro sayısının 10 katı kadar aday sıralamaya alınır (çok kısa süre öncesine kadar

Sevmek ve sevilmek , bazen tek taraflı bazen karşılıklıdır.  Bazen gizlidir, bazen apaçık  yani çok çeşitlidir azizim , sevmek; türlü türlüdür. Gün gelir seversin sevilmezsin , gün gelir çılgınlar gibi sevilirsin ama sevemezsin, belki de sevip de sevilmediğin günlerin intikamını alırsın, acımasızca ve umarsızca.. Sevmek azizim , türlü türlüdür... Ama bazen yalnızlık düşer nasibine , onu da sevmen gerekir; çünkü çok yaman olur yalnızlığın tek taraflı sevgisi , tüketir , parçalar ve içten içe eritir insanı...,düşmüş ise nasibine yalnızlık onu da seveceksin, karşılık beklemeden. Sevmek, bazen kahverengi gözlere bakmaktır , bazen utangaç tavırlardır, bazen ise tatlı bir gülüştür. Sevmek, İstanbul soğuğunda fırtınalı bir günde  vapurda seyahat etmektir ya da en olmayacak sokaklarda ,en olmayacak zamanlarda gezip durmaktır. Sevmek bir utangaç bakıştır , belki de bakıştaki kahverengi gözlerdir , sevmek şairin de dediği gibi  "iki çay istemektir orada ve yalnız onun için sevebilmektir.