Bir çift göz aldanmaymış, uykudan uyanmakmış kabusun ortasından. Sevmek yalanmış ve tek başına sevginin varlığına inanmak en büyük yanılgıymış. Şimdi ben gidiyorum sen kalıyorsun orda ve ben kalıyorum burada bir başıma onca yaşanmamış güzel günler ihtimaliyle. Ama hayat da tam olarak bu değil mi? ihtimallerle yaşamak ve ihtimalleri kovalamak. Birine anlatamamak kendini çok yorar insanı ve çok yoruldum... Sevgi , dostluk ve samimiyet bu kadar zor olmamalıydı , belki de çok kolaydı aslında ama yanlış ruhlarda imkansızlaşıyormuş her şey...
Hayat diyorum ve dönüyorum arkamı yeni ihitimalleri aramaya başlıyorum özlem ve hasretle. Tek pişmanlığım var o da her zamanki hatamdı aslında fazla değer vermek, bundan sonra değer kotam bitmiş ve artık çok cimriyim bu konuda, üzülüyorum bu hallerimi göremeyecek olanlara... Ama düşünüyorum da insan 7 de neyse 70 te de odur , muhtemelen ben yine çok değer veririm insanlara ve yine aynı yerden kırılırım.
Böyle işte; bu kelimeler sadece basit harflerin yanyana gelmesinden öte hayal kırıklıklarının mezarlığıdır. Şimdi ben gidiyorum ve kalanlar, o karanlık gecede kalanlar, kaldıkları yerlerde hayatlarına devam edecekler. Ben gidiyorum aydınlığa ve yanımda götürdüğüm birkaç şey var başka bir şey almıyorum, lakin hayat uzun yol yorucu , yoruldum sırtımda taşıdığım yüklerden ve ben gidiyorum bu yüklerden arınarak ve yükleri aldığım yere bırakarak.
Ve ben gidiyorum şimdi kalmak için harcadığım onca emeğe rağmen.... Yeni yıl yeni başlangıçlar... yeni değerler... yeni duygular.... Ve ben gidiyorum artık dönmemek üzere, şairin dediği gibi Bir kere de sen beni özle. Kokum aklına gelsin, burnunun direği sızlasın. Bir kere de senin için acısın. Ben artık gidiyorum; bir şiirde , bir kentte, büfedeki yaşlı bir simitçide, sahil kenarındaki kahvede, sen düşün yapmadıklarını ve gitmem için yaptıklarını.... Emeğini ve çabanı kutla yani çabasızlığını, olsun ben alışkınım gitmelere sen de alışırsın gitmeme... Ama bunu unutma vedalar can yakar şimdi değil, gidişime sebep olduğunu anladığın zaman, o zaman her şey için çok geçtir, şimdi olduğu gibi...
Ve ben gidiyorum, sen hoşça kal....